Found Footage z mniej znanej strony

Film odnośnie którego bardzo wiele ludzi ma dosłownie skrajne opinie. Dla mnie był on idealny, ciekawy, zostający w głowie, z fajną, ciekawą końcówką – science-fiction, ale nadal ciekawą. To był tytuł, który został z nami na następne parę tygodni, kiedy to przeczesywaliśmy internet w poszukiwaniu informacji o tytułowym incydencie i innych zdarzeń/zjawisk o podobnie niewyjaśnionych okolicznościach. Jest to horror sf i żadnemu z tych członów nie można nie przyznać racji.

Film dwóch aktorów, który są jednocześnie też reżyserami, scenarzystami i producentami. Strach się bać? Pewnie tak, choć Mark Duplass to już wypracowane nazwisko.

Gatunek Found Footage, zaczynamy od gościa w samochodzie, który trochę się denerwuje i zaraz przekonamy się dlaczego. Dociera do chatki na uboczu, puka do drzwi – głucho. Pod domem stoi wbita w pieniek siekiera. Po chwili pojawia się właściciel, trochę dziwny koleś. Opowiada on o szczegółach zlecenia, którym ma się zająć Aaron – będzie kręcił Josefa przez jeden cały dzień. Josef umiera, zostały mu ostatnie miesiące życia, a film ma być pamiątką dla jego nienarodzonego jeszcze dziecka.

Trzymająca w napięciu historia, gdzie choć część scen można przewidzieć, to nadal jest on zaskakujący i po prostu dobry.

Fabularnie nie powiązane z pierwszą częścią – to po prostu kontynuacja koncepcji, nadal tworzona przez ten sam duet reżyser/scenarzysta.

Nadal dobre i odpowiednio straszne historie, może trochę bardziej krwawe?

Film ten to jak dla mnie połączenie Movie 43 (bo film składa się z segmentów tworzonych w całości przez różnych ludzi) z Blair Witch Project (bo wszystkie sceny kręcone są naręczną kamerą). Historie nie kojarzą mi się z niczym konkretnym, są więc naprawdę świetne i chętnie zobaczyłabym rozwinięcie każdej z nich – niestety, musimy zadowolić się tym co jest. Jest to naprawdę jeden z lepszych horrorów jakie widziałam, nieprzewidywalny i ciekawy, a co chyba najbardziej interesujące – podoba się nawet ludziom, którzy unikają gatunku.

Są go trzy części, druga jeszcze okej, trzecia tragiczna.

Reporterka zabiera się za materiał o strażakach. Wraz z kamerzystą udają się do remizy na nocny dyżur. Niedługo później nadchodzi wezwanie, do budynku, który trzeba zamknąć, a w środku dzieją się… dziwne rzeczy.

Bardzo dobrze straszny. Bardzo.

To kino, jakiego potrzebujemy na kwarantannę. Dostosowane do realiów, proste, choć nie nudne.

Całość nagrana na Zoomie, tak jak wcześniej zrobił to ze Skypem „Unfriended”, czy z ekranami różnej maści thriller „Searching”. Grupa przyjaciółek postanawia wziąć udział w seansie przez internet. Czego się możecie spodziewać? Tego co zawsze, ale w lekko odświeżonej wersji.

Film produkcji MTV, zrealizowany w całości na ekranie MacBooka z otwartą przeglądarką i Skypem. Niebanalny pomysł (znowu!) na horror w czasach social media. Dobrze straszny, wciągający i uważam, że nie brakowało mu zupełnie nic.

Klasyka już motywu Found Footage w połączeniu z nawiedzonym domem. Bardzo fajne, świetnie trzyma w napięciu i jest trochę momentów, kiedy możemy podskoczyć w fotelu.

Kontynuacji jest tego dużo, bardzo bardzo dużo, ale każda ma swój urok, Paranormal Activity: Marked Ones szczególny.

Przełomowy film z kategorii found footage, który przetarł szlak.

Trójka przyjaciół z kamerą wyrusza do lasu, śledząc legendę żyjącej tam wiedźmy…

No lubię found footage. A może nawet bardziej niż lubię? W każdym razie, to było zaskakująco fajne! Nawet było parę super ciekawych teorii.

Filmowa ekipa poszukiwaczy duchów zamyka się w starym szpitalu psychiatrycznym na osiem godzin. Są sceptyczni, w końcu to nie ich pierwsze „nawiedzone” miejsce, jednak, jak się domyślacie, to nie będzie doświadczenie jak te poprzednie.

Zaskakująco dobry.

To jeden z tych filmów, na które ciężko trafić. Na Filmwebie ma zaledwie 30 ocen, na IMDB mniej niż 1000.

To found footage, fajnie zrealizowane, ciekawe i po prostu dobre.

Dwójka młodych dorosłych – przyjaciół – kręci sobie filmy. Natrafiają na lokalną historię o babeczce, która uzdrawia ludzi i stamtąd idziemy już alejką czarów i podchodów. Jest naprawdę fajnie! Jeśli lubicie found footage.

Dwójka archeologów próbuje odnaleźć skarb znajdujący się gdzieś w paryskich katakumbach.

Film może nie jest wybitny, ale bardzo mi się podobał. Odpowiednio straszny, ciekawy i trzymający w napięciu, choć trochę przewidywalny (no, może poza końcówką).

Amerykańska wersja [REC]. Reporterka wraz z kamerzystą zostają zamknięci w budynku, który został objęty kwarantanną.

Gorszy niż oryginał, ale jest na Netfliksie.

To nie jest film górnych lotów. Nie dosięga również do poziomu pierwszej części, która była bardzo spoko. Wszystko rozgrywa się znów na ekranie laptopa i za to plus (chociaż już ostatnio się zaczynają pojawiać filmy idące w tę stronę). Slasher? Owszem. Cliche? Obowiązkowo. Ale czego się spodziewać po Dark Web w tytule?

Polski tytuł to jakaś tragedia! Oryginalna nazwa tego filmu to Found Footage 3D!

To taki horror bardzo meta. Found Footage o Found Footage, rozumiecie. Pełen jest komentarzy o tych filmach i całkiem sporo w nim elementów humorystycznych. Spodziewałam się znacznie mniej, ostatecznie był całkiem fajny!

A o czym to jest? O ekipie, która zamierza nakręcić pierwszy film Found Footage w 3D.