Zostały trzy ostatnie dni 2018. Kompletnie tego nie czuję. Wiem, że były Święta, ale znikły jeszcze szybciej niż przyszły. Za oknem irlandzka wiosna, 10 – 12 stopni przez całą dobę, nawet nie ma zbyt wiele deszczu. Wchodzę do łazienki a obok skrzeku mew słychać śpiew ptaków. Jakby był kwiecień, a nie końcówka grudnia.

Muzycznie było słabo — to był głównie rok przypominania sobie, jak dobre są moje ulubione zespoły. Zakochałam się w kilku serialach, niekoniecznie z tego roku, nadrobiliśmy trochę filmów, choć nadal Oscarowe nominacje leżą i czekają na swoją kolej.